بررسی سرمایة اجتماعی و راهکارهای نوآرانة ساکنین در جهت کاهش آسیبهای ناشی از بیماری کوئید-19 نمونة موردی نواحی منفصل در شهر سنندج
پذیرفته شده برای پوستر
کد مقاله : 1119-SCC3
نویسندگان
1پژوهشگر مقطع دکتری شهرسازی اسلامی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تبریز، آذربایجان شرقی، ایران
2دانشیار گروه شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تبریز، آذربایجان شرقی، ایران
چکیده
خطر ابتلا و همهگیری بیماری کوئید-19 در محلات حاشیهای بسیار زیاد است. در این پژوهش ضمن نگاهی جامع به ادبیات موضوعی در حوزه وضعیت کرونا و راههای مقابله با آن، تأثیر اجتماعات محلی در بهبود وضعیت در دوران پسا کرونا مورد ارزیابی قرار گرفت.
برایان شاخصهای متعددی همچون سن، دسترسی به زیرساخت شهری، فرهنگ، اقلیم، حمایت دولت و .. شناسایی شد که در این دوران میتوان تاثیرگذار باشد. ضمن انتخاب محله حاشیه نشین نایسر در سنندج به عنوان نمونه موردی، 60 عدد پرسشنامه منطبق بر شاخص های فوق تکمیل و توزیع گردید. نتایج نشان میدهد عامل فرهنگ و نوآوریهای اجتماعی در مقابله با کرونا بیشترین نقش را را در کاهش آسیب پذیری جامعه ایفا می کند.
خطر ابتلا و همهگیری بیماری کوئید-19 در محلات حاشیهای بسیار زیاد است. در این پژوهش ضمن نگاهی جامع به ادبیات موضوعی در حوزه وضعیت کرونا و راههای مقابله با آن، تأثیر اجتماعات محلی در بهبود وضعیت در دوران پسا کرونا مورد ارزیابی قرار گرفت.
برایان شاخصهای متعددی همچون سن، دسترسی به زیرساخت شهری، فرهنگ، اقلیم، حمایت دولت و .. شناسایی شد که در این دوران میتوان تاثیرگذار باشد. ضمن انتخاب محله حاشیه نشین نایسر در سنندج به عنوان نمونه موردی، 60 عدد پرسشنامه منطبق بر شاخص های فوق تکمیل و توزیع گردید. نتایج نشان میدهد عامل فرهنگ و نوآوریهای اجتماعی در مقابله با کرونا بیشترین نقش را را در کاهش آسیب پذیری جامعه ایفا می کند.
برایان شاخصهای متعددی همچون سن، دسترسی به زیرساخت شهری، فرهنگ، اقلیم، حمایت دولت و .. شناسایی شد که در این دوران میتوان تاثیرگذار باشد. ضمن انتخاب محله حاشیه نشین نایسر در سنندج به عنوان نمونه موردی، 60 عدد پرسشنامه منطبق بر شاخص های فوق تکمیل و توزیع گردید. نتایج نشان میدهد عامل فرهنگ و نوآوریهای اجتماعی در مقابله با کرونا بیشترین نقش را را در کاهش آسیب پذیری جامعه ایفا می کند.
خطر ابتلا و همهگیری بیماری کوئید-19 در محلات حاشیهای بسیار زیاد است. در این پژوهش ضمن نگاهی جامع به ادبیات موضوعی در حوزه وضعیت کرونا و راههای مقابله با آن، تأثیر اجتماعات محلی در بهبود وضعیت در دوران پسا کرونا مورد ارزیابی قرار گرفت.
برایان شاخصهای متعددی همچون سن، دسترسی به زیرساخت شهری، فرهنگ، اقلیم، حمایت دولت و .. شناسایی شد که در این دوران میتوان تاثیرگذار باشد. ضمن انتخاب محله حاشیه نشین نایسر در سنندج به عنوان نمونه موردی، 60 عدد پرسشنامه منطبق بر شاخص های فوق تکمیل و توزیع گردید. نتایج نشان میدهد عامل فرهنگ و نوآوریهای اجتماعی در مقابله با کرونا بیشترین نقش را را در کاهش آسیب پذیری جامعه ایفا می کند.
کلیدواژه ها