بررسی تأثیر سرمایه اجتماعی و تاب آوری بر قصد خروج از سازمان با در نظر گرفتن نقش میانجی گری همکاری در اقدامات علیه ویروس کرونا در سازمان در دوران پاندمیک Covid-19

پذیرفته شده برای پوستر XML
کد مقاله : 1242-SCC3
نویسندگان
1شرکت توسعه سرمایه انسانی اندیشه ماندگار
2دانشگاه علوم پزشکی اصفهان - مرکز آموزشی درمانی الزهرا (س)
چکیده
هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر سرمایه اجتماعی و تاب آوری بر قصد خروج از سازمان با در نظر گرفتن نقش میانجی گری همکاری در اقدامات علیه ویروس کرونا در سازمان در دوران پاندمیک Covid-19 می باشد. مدل مفهومی پژوهش برگرفته از مدل کوکوبان و دیگران(2020) است. به منظور جمع آوری اطلاعات در این مقاله از پرسشنامه های استاندارد در پژوهش های پیشین استفاده گردید. جامعه آماری در پژوهش حاضر، کارکنان شرکت تولیدی مطهر ضمیر می باشند. تعداد 140 نفر به عنوان نمونه جامعه آماری با استفاده از جدول مورگان و روش تصادفی ساده انتخاب گردید. به منظور تأیید روایی از روایی محتوا و به منظور پایایی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد، به علاوه به منظور تحلیل داده های پژوهش از نرم افزارهای SPSS, PLS3 استفاده گردید. نتایج پژوهش حاکی از آن بود که سرمایه اجتماعی و تاب آوری بر همکاری در اقدامات علیه ویروس کرونا در دوران پاندمیک Covid-19 تأثیر مثبت داشت و متغیر همکاری در اقدامات علیه ویروس کرونا در سازمان نقش میانجی گری کامل را در رابطه میان سرمایه اجتماعی بر قصد خروج از سازمان و رابطه تاب آوری بر قصد خروج از سازمان ایفا کرد.
کلیدواژه ها