| نظریه «دوستی تعالی‌بخش» و دلالت‌های آن در مدیریت سرمایه اجتماعی کشور |
| کد مقاله : 1031-CONF2 |
| نویسندگان |
|
امیرحسین بنائی *1، حمید پارسانیا2، حسن زارعی متین1 1دانشگاه تهران 2دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران |
| چکیده مقاله |
| انسان ماهیتاً اجتماعی آفریده شده و از همین‌رو یکی از اصلی‌ترین نیازهای بشر، نیاز او به رهایی از زندان تنهایی است. نهاد «دوستی» به مثابه پیوند معنوی افراد و زمینه‌ساز ارتباطات مادی آنان یکی از بهترین راه‌های ارضاء این نیاز و در نتیجه مطلوب ذاتی انسان است. از سوی دیگر، ایده محوری نظریه سرمایه اجتماعی، «روابط اجتماعی» است. بنابراین می‌توان چنین نتیجه‌گیری کرد که رابطۀ «دوستی» به عنوان نوع خاصی از «روابط اجتماعی» بین انسانها از عوامل اصلی ارتقاء سرمایه اجتماعی جامعه است. تحقیق حاضر نخست با تکیه بر منابع شیعی و به روش کیفی «نظریه‌پردازی داده‌بنیاد» در پی ارائه یک نظریه اسلامی در خصوص دوست‌یابی و دوسـتی برآمده و سپـس با تحلیل عقلانی ـ منطقی، دلالت‌های آن نظریه ـ که آن را «دوستی تعالی‌بخش» نامیده ـ را در افزایش سرمایه اجتماعی مثبت (سازنده) جامعه بررسی کرده است. سپـس با تحلیل عقلانی ـ منطقی، دلالت‌های آن نظریه ـ که آن را «دوستی تعالی‌بخش» نامیده ـ را در افزایش سرمایه اجتماعی مثبت (سازنده) جامعه بررسی کرده است. |
| کلیدواژه ها |
| روابط اجتماعی، رابطۀ دوستی، دوستی تعالی‌بخش، سرمایه اجتماعی مثبت، نظریه داده‌بنیاد. |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |