پذیرفته شده برای پوستر ، صفحه 129-153 (25)

کد مقاله : 1126-SCC3 (R1)

گروه مدیریت دولتی،دانشکده مدیریت،دانشگاه تهران.تهران.ایران

باتوجه‌به روند گسترش آموزش الکترونیکی و استفاده از آن در دانشگاه‌های کشور، به‌مرور مسئله سرمایه اجتماعی به‌عنوان چالشی در میان اساتید احساس شده است، ازاین‌جهت این پژوهش باهدف شناسایی نقش نظام آموزش الکترونیکی در ایجاد سـرمایه اجتمـاعی و ارائه چهارچوبی مناسب جهت ارتقا آموزش الکترونیکی انجـام گرفـت. روش پـژوهش توصـیفی - همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه اعضای هیئت‌علمی دانشگاه‌های شهر شیراز در سال تحصیلی 1400-1399 تشکیل می‌دهند. روش نمونه‌گیری از نوع خوشه‌ای چندمرحله‌ای با توزیع نسبتی است. حجم نمونه بر اساس جدول کرجسی - مورگان، با درنظرگرفتن خطای 5%= α، 280 نفر به‌عنوان نمونه در نظر گرفته شد. جهت جمع‌آوری داده‌ها از دو پرسش‌نامه محقق ساخته استفاده شد. پرسش‌نامه اول برای سنجش مؤلفه‌های نظام آمـوزش الکترونیکی و پرسش‌نامه دوم بـرای اندازه‌گیری سـرمایه اجتمـاعی تـدوین گردیـد. روایـی محتـوایی پرسش‌نامه‌ها را صاحب‌نظران تأیید کردند. پایایی پرسش‌نامه مؤلفه‌های نظـام آمـوزش الکترونیکی و پرسش‌نامه سرمایه اجتماعی بررسی و تأیید گردید. برای تجزیه‌وتحلیل داده علاوه بر از آماره‌های توصـیفی، از آماره‌های اسـتنباطی آزمـون تفـاوت میانگین‌ها، تحلیل واریانس یک‌طرفه، همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه، تحلیل سیر و معادله ساختاری استفاده گردید. نتایج نشان داد در آموزش الکترونیکی ضعیف بودن ارتباطات و تعاملات اعضاء و ارتباطات غیرمسـتقیم و پیونـدهای ضـعیف در آموزش الکترونیکی منجر به تقلیل در میـزان سـرمایه اجتمـاعی می‌شود. همچنین ازنظر هیئت‌علمی عملکرد آموزش الکترونیکی در ایجـاد فضـای تعـاملی و ارتباطی، کارکرد فناوری اطلاعاتی و مدیریت فنی و پشتیبانی و مـدیریت رفتـار سـازمانی نامطلوب می‌باشد.

آموزش الکترونیکی؛ برنامه ریزی آموزشی؛ سرمایه اجتماعی؛ مدیریت رفتار سازمانی و فضای ارتباطی- ساختاری